Psalms 31

প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত

1হে যিহোৱা, মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছোঁ; মোক কেতিয়াও লাজত পৰিবলৈ নিদিবা; তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ গুণেৰে মোক ৰক্ষা কৰা।
2মোলৈ কাণ পাতা, মোক শীঘ্ৰে উদ্ধাৰ কৰা;
মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ তুমিয়েই মোৰ আশ্রয়-শিলা হোৱা,
মোৰ দৃঢ় কোঁঠ হোৱা।

3তুমি মোৰ শিলা, আৰু মোৰ দুৰ্গ; এই হেতুকে তোমাৰ নামৰ কাৰণে তুমি মোৰ পথদৰ্শক হৈ মোক চলাই নিবা।

4মোৰ কাৰণে গোপনে পতা জালৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা;
কাৰণ তুমিয়েইতো মোৰ আশ্ৰয়।

5হে যিহোৱা, হে মোৰ বিশ্বস্ত ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মোক মুক্ত কৰিলা; মই তোমাৰ হাতত মোৰ আত্মা শোধাই দিছোঁ;

6যিসকলে অসাৰ মূর্তিবোৰৰ সেৱা-পূজা কৰে, মই তেওঁলোকক ঘিণ কৰো;
কিন্তু মই যিহোৱাত ভাৰসা কৰোঁ।
7তোমাৰ গভীৰ প্রেমত মই আনন্দ কৰিম, উল্লাসিত হ’ম;
কিয়নো তুমি মোৰ দুখলৈ দৃষ্টি কৰিলা;
মোৰ দুর্দশাত তুমি চিন্তিত হ’লা

8তুমি মোক শত্রুৰ হাতত শোধাই নিদিলা;

বহল ঠাইত তুমি মোৰ ভৰি ৰাখিলা।
9হে যিহোৱা, মোক কৃপা কৰা, কিয়নো মই অতি কষ্টৰ মাজত আছো;
দুখত মোৰ চকু সোমাই গৈছে;
মোৰ দেহ আৰু প্ৰাণ দুর্বল হৈ গৈছে।

10মই শোকতে মোৰ জীৱন পাৰ কৰিলো,

হুমুনিয়াহ কাঢ়ি কাঢ়ি মোৰ বছৰ কেইটাৰ অন্ত হৈছে;
মোৰ অপৰাধৰ কাৰণে মোৰ শক্তি লোপ পাইছে, আৰু মোৰ অস্থিবোৰ শুকাই গৈছে।
11মোৰ সকলো শত্রুৰ ওচৰত মই ঘৃণাৰ পাত্র,
চুবুৰীয়াৰ ওচৰত মই অত্যন্ত নিন্দনীয়,
মোৰ পৰিচিতসকলৰ ওচৰত মই শঙ্কাৰ বিষয় হৈছোঁ;
বাটত মোক দেখিলে মানুহবোৰ পলাই যায়।

12মৃত ব্যক্তিক পাহৰাৰ দৰে মানুহবোৰে মোক পাহৰি গৈছে;

মই যেন এটা ভগা পাত্ৰৰ দৰে হ’লো।
13মোৰ সম্বন্ধে দিয়া অনেকৰ অপবাদ মোৰ কাণত আহিছে, মোৰ চাৰিওফালে ভীষণ ভয় আছে!
তেওঁলোকে মোৰ বিৰুদ্ধে একেলগে পৰামর্শ কৰিছে,
মোৰ প্ৰাণ লবলৈ ষড়যন্ত্র কৰিছে।

14কিন্তু, হে যিহোৱা, মই তোমাতেই ভাৰসা কৰিছো;

মই কওঁ, “তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ।”
15তোমাৰ হাততেই মোৰ সকলো সময় আছে,
মোৰ শত্রু আৰু তাড়নাকাৰীবোৰৰ হাতৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা।
16তোমাৰ দাসৰ প্রতি তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা; তোমাৰ অসীম প্রেমত মোক ৰক্ষা কৰা।

17হে যিহোৱা, মই তোমাক মাতিছো,

তুমি মোক লাজত পৰিবলৈ নিদিবা;
দুষ্ট লোক বৰং লাজত পৰক,
চিয়োলত নীৰৱে থাকক।
18অহঙ্কাৰ আৰু তুচ্ছ ভাৱ লৈ
যিসকলে ধাৰ্ম্মিকসকলৰ বিৰুদ্ধে দর্প কথা কয়,
সেই মিছলীয়া ওঁঠবোৰ বোবা হওঁক।

19অহ! তোমাৰ মঙ্গল কিমান যে মহান!

যি মঙ্গল তুমি তোমাক ভয় কৰোঁতা লোকসকলৰ বাবে সঞ্চয় কৰি থৈছা;
তোমাত আশ্ৰয় লোৱা সকললৈ, সকলোৰে সন্মুখতে তুমি সেই মঙ্গল সিদ্ধ কৰি থাকা।
20তুমি তেওঁলোকক তোমাৰ উপস্থিতিৰ আশ্রয়স্থানত ৰাখি,
মানুহৰ কুমন্ত্ৰণাৰ পৰা লুকুৱাই ৰাখা;
বিতর্কমূলক জিবাবোৰৰ পৰা তোমাৰ নিৰাপদ আশ্রয়স্থানত তুমি তেওঁলোকক আঁতৰাই ৰাখা।

21যিহোৱা ধন্য হওঁক;

যেতিয়া মই ঘেৰি থকা এখন নগৰৰ মাজত আছিলো,
তেওঁ মোলৈ আশ্চর্যভাৱে তেওঁৰ গভীৰ প্রেম দেখুৱালে।
22মই আতঙ্কিত হৈ যদিও কৈছিলো, “তোমাৰ দৃষ্টিৰ পৰা মই বিছিন্ন হৈ পৰিলো”;
তথাপিও মই তোমাৰ আগত সহায়ৰ বাবে কাতৰোক্তি কৰাত, তুমি মোৰ কাকুতি শুনিলা।

23হে যিহোৱাৰ ভক্ত লোকসকল, তোমালোকে তেওঁক প্ৰেম কৰা;

যিহোৱাই বিশ্বাসীসকলক ৰক্ষা কৰে,
কিন্তু অহংকাৰীসকলক তেওঁ অধিক প্ৰতিফল দিয়ে।
তোমালোক যিসকলে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰা,
তোমালোক বলৱন্ত হোৱা, তোমালোকৰ হৃদয় সাহিয়াল হওঁক।
24